Botte pech
De voorstelling
Botte Pech gaat over de zoektocht van alle betrokkenen bij iemand die ongeneeslijk ziek is. De zoektocht van de directe omgeving, van de zorgprofessionals en uiteraard van de ‘patiënt’ zelf die zich afvraagt hoe de toekomst vorm te geven, die gewoon wil meedoen en bovenal mens is.
Daarbij stuit zij op enerzijds obstakels en anderzijds mooie intense momenten in haar omgeving. Die aan de ene kant nog dezelfde persoon is als vóór de diagnose, maar tegelijkertijd niet meer. Die, omdat het leven misschien nog maar zo kort is, móét genieten en móét loslaten om elke dag te laten tellen.
De zoektocht van de directe omgeving van de patiënt, die zich moet verhouden tot iemand die ziek is en niet beter wordt. Met alle goede intenties wordt de zieke vaak ‘gespaard’ waar het gaat om pijn of verdriet bij anderen, waardoor zij buitenspel komt te staan. Daarnaast krijgen ‘normale’ gespreksonderwerpen een andere lading door de ‘grootte’ van het ziek zijn.
Maar ook de zoektocht van de zorgprofessionals, die een balans moeten vinden tussen menselijkheid en het draaien van productie. Tussen zorg op maat en protocollen en procedures.
Onder leiding van Liesbeth Reeser van Carte Blanche is intensief gewerkt aan de voorstelling. Ook dit was een zoektocht, waarbij al improviserend beelden en metaforen ontstonden en deze samen hebben geleid tot deze bijzondere voorstelling. Een voorstelling die soms pijn zal doen en zeker zal confronteren, maar waarin, juist vanwege de zwaarte van het thema, ook lichtheid en humor ervaren zal worden.
Botte Pech is een artistiek hoogwaardige voorstelling, die het publiek bewust maakt van de individuele processen die spelen wanneer iemand ongeneeslijk ziek is. Essentieel is de boodschap dat je nog altijd mee kunt doen en nog altijd iets kunt betekenen. Hiermee is Botte Pech in hoge mate een voorstelling over zingeving. De voorstelling gaat op 8 juli 2016 in première.
Het verhaal van …
Botte Pech
Ik ga wel dood, maar nu nog even niet
Hoe kunnen we in een vorm van theater laten zien wat het betekent om een kwetsbare patiënt te zijn? En wat betekent het ziek zijn voor de omgeving van die kwetsbare patiënt? Vanuit hun professionele en persoonlijke ervaring in de gezondheidszorg hadden Anita Maas en Marij Coolen samen al vele gesprekken gevoerd over dit onderwerp en in gedachten stonden ze er ook al mee op de planken. Het bleef lange tijd bij ideeën, tot het moment waarop Anita de diagnose borstkanker kreeg met het bericht: “U bent ongeneeslijk ziek”. De algemene ideeën vormden zich in een stroomversnelling om naar Anita’s persoonlijke situatie. Onder de bezielende leiding van Liesbeth Reeser van Carte Blanche groeiden deze ideeën uit tot de pakkende voorstelling Botte Pech. De première is vrijdag 8 juli.
Herkenbaar verhaal
Over hun gezamenlijke drive zegt Marij: “We willen mensen bewust maken van de kwetsbaarheid van een patiënt en de kwetsbaarheid van zijn of haar omgeving. De weg vinden en je eigen weg vinden in een gezondheidszorg die nog voor een groot deel draait op protocollen en regelgeving, is moeilijk.” Anita: “Door Botte Pech ben ik nu zelf die patiënt, met alle vragen, verwarring, pijn en blije en gelukkige momenten die daarbij horen. Zonder de mensen in mijn omgeving zou ik niet kunnen leven zoals ik nu doe. Dat bijzondere evenwicht en die hechte verbinding spelen een belangrijke rol in mijn huidige leven en in het theaterstuk. Wat voor mij geldt, geldt natuurlijk voor heel veel mensen in vergelijkbare situaties. Marij: ”Mijn dementerende moeder kon haar veranderende leven leiden omdat mijn vader en wij als gezin er voor haar waren. Je hoeft maar om je heen te kijken om nog meer van dit soort voorbeelden te zien. Botte Pech vertelt daarom veel meer dan alleen het verhaal van Anita en Marij.”
Betekenis geven
“Toen ik van Anita hoorde dat haar kanker ongeneeslijk was, vroeg ik me af wat ik haar nu te bieden had?”, vult Marij aan. “Maar wat kun je geven aan iemand die te horen heeft gekregen dat ze dood gaat? Ik weet nog dat ik net na de diagnose bij Anita in de keuken stond met mijn flutbloemetje terwijl de kamer al een bloemenzee was. Dat flutbloemetje stond symbool voor mijn wens om betekenis te geven. Vanuit die drang om iets te bieden, kwam het theateridee weer op tafel.”
Over borstkanker en meer
Onder leiding van Liesbeth Reeser van Carte Blanche presenteren Anita en Marij hun verhaal over borstkanker en de betekenis daarvan voor de patiënt en haar omgeving. Anita: “Ik ga dood, maar nu nog even niet. Dus ik wil leven! Ik wil waarde toevoegen! Maar hoe doe je dat als je weet dat het eindig is. Weet jij hoe dat moet?”
Ga terug >