23 mei Geloof

Botte Pech is vorig jaar geboren. Een zwangerschap van 9 maanden oefenen, repeteren, twijfelen, zeker weten, comfortzone verlaten, grenzen verleggen, begrip en onbegrip, liefhebben en boos zijn. Een theaterstuk, omdat 1 van ons 2 borstkanker heeft en kennelijk niet beter kan worden.

In die periode hebben we ons verhaal verteld. Het verhaal van het ontstaan en noodzaak van Botte Pech. 8 x is Botte Pech opgevoerd voor uitverkocht huis. We weten niet wat ons overkomen is.

Ach, u begrijpt het wel. We zijn trots, maar ook verbaasd en nogal overvallen door dit succes. Wat een leuk project. Echt een pareltje in ons beider leven.

Is dit het dan? Terugkijken, blij zijn en wentelen in trots? Is dit de afronding van een bijzondere tijd in ons leven?

Nee natuurlijk niet!

Maar wat is het dan wel? Wat is Botte Pech geworden? In welke richting heeft Botte Pech zich dan ontwikkeld? Wat maakt Botte Pech zo mooi en de moeite waard om je er in vast te bijten? Wat is de betekenis van Botte Pech voor onszelf, als vriendin, als mens?

Botte Pech is begonnen als een spontane actie zonder auditie, functieprofielen, een competentiematrix, sollicitatie of assessment. Maar vanuit een mindset van “we gaan het gewoon doen”. Niet gebaseerd op allerlei belemmeringen. Een spontane actie met een vaag toekomstbeeld.

We zien er zo verschillend uit, maar kijken op min of meer dezelfde wijze de wereld in.
Ik waardeer jou zoals je bent, jij waardeert mij zoals ik ben, we accepteren en respecteren elkaar.
We weten heus wel van elkaar waar we kwetsbaar zijn en wat ons sterk maakt.

Het gaat ook over een soort van innerlijk kompas, waarin gelijke waarden richting geven aan ons handelen. Het ontbreekt aan hiërarchie, persoonlijk belang of de wedstrijd over wie beter is.

Vanuit vertrouwen. Niet kritiekloos of naïef zwijmelend in elkaars aanwezigheid. Soms sta jij op, dan weer doe ik het woord. Soms enthousiasmeer ik, dan weer relativeer jij. Soms spiegel jij mij, dan weer confronteer ik jou. De intentie waarmee is gelijk. Breng elkaar verder. Samen is meer!

Waar gaat dit toe leiden? We weten het nog niet. Er hangt iets in de lucht. Hoe gaan we dit aanpakken? Hoe gaan we organisaties en bedrijven bereiken en overtuigen dat Botte Pech de moeite waard is? Hoe gaan wij hen helpen om te geloven in Botte Pech?

Weet je wat ik geloof?

Ik geloof dat bovenstaande het fundament is van een concept wat levensvatbaar is.
Ik geloof dat op deze wijze samenwerken en samenzijn, de toekomst heeft.
Ik geloof dat we kunnen verbinden, zodat er gezamenlijke inzichten en wijsheden kunnen ontstaan.
Ik geloof dat we betekenis kunnen geven aan patiënten, zorgprofessionals en mantelzorgers.
Ik geloof dat Botte Pech ‘samen meer’ is.